Навіны раёна

Нараўлянскі ДАК. Гісторыя прадпрыемства

Да катастрофы на Чарнобыльскай АЭС адным з самых буйных прадпрыемстваў горада быў Нараўлянскі дрэваапрацоўчы камбінат. У канцы 1970-х на ім працавала 274 чалавекі. ДАК выпускаў тавары народнага спажывання і прамтавары: мэбля, дошкі пральныя, вешалкі-плечыкі, сталярныя вырабы, кошыкі прамысловыя, тару скрыневую і іншае.

Адразу пасля вызвалення Нароўлі ад фашыстаў, якія нанеслі страшны матэрыяльны ўрон нашаму гораду і раёну, паўстала вострая неабходнасць у будаўнічых матэрыялах. Перад кіраўніцтвам вобласці стаяла задача «падняць на ногі» разбураную вайной гаспадарку. Таму было прынята рашэнне аднавіць Нараўлянскі райпрамкамбінат.

Ён пачаў працу ў першы пасляваенны 1946 год. У склад райпрамкамбіната ўваходзілі цэхі: сталярны, лесапільны, мукамольны, лесанарыхтоўчы, Галоўчыцкі цагельня. прадпрыемства да гэтага часу аднавіла электрастанцыю, мела і невялікія рамонтныя майстэрні.

У функцыі камбіната ўваходзіла выраб сталярных вырабаў, распілоўка лесу на дошкі і брусы, вытворчасць цэглы і г.д. нягледзячы на тое, што аб'ём работ быў невялікі, ён адыграў важную ролю, аказваючы дапамогу жыхарам у аднаўленні разбуранага вайной гаспадаркі, у павышэнні жыццёвага ўзроўню людзей.

За час з 1946 года Нараўлянскі прамкамбінат некалькі разоў ператвараўся. Так, у ліпені 1956 года ў склад райпрамкамбіната была прынятая арцель «Пераможца», якая знаходзілася ў Барбарове і займалася выпускам цэглы. А з 1 чэрвеня 1959 года ў склад райпрамкамбіната ўліўся былы торфзавод «Максімава». Ён здабываў торф для прамысловых аб'ектаў горада і насельніцтва раёна. У такім складзе райпрамкамбінат праіснаваў да 31 снежня 1959-га. З 1 студзеня 1960 года прадпрыемства было ліквідавана. На яго базе арганізаваны прамбыткамбінат. Сюды ўвайшлі акрамя ўжо наяўных цэхаў, яшчэ і арцелі «за Радзіму», «Чырвоная Зорка», «Аб'яднанне» з цэхамі: масавы швейны, два швейных па індпашыву і рамонту адзення, два шавецкіх па індпашыву і рамонту абутку, цырульня, фатаграфія, гадзінная майстэрня, цэх па выпуску гузікаў, які займаўся выпускам перламутравых гузікаў з рачной ракавінкі.

У спектр дзейнасці прадпрыемства дадалося і аказанне шматлікіх відаў бытавых паслуг.

У 1962 годзе камбінат перадаў масавы швейны цэх Мазырскаму КБА, ў гэтым складзе цэхаў і падраздзяленняў ён праіснаваў да 1 кастрычніка 1965-га.

25 кастрычніка на базе Нараўлянскага прамбыткамбіната было арганізавана два прадпрыемствы: КБА і прамкамбінат.

У склад прамкамбіната ўвайшлі гузік, лесапільны, сталярны, тарны цэха, а таксама Галоўчыцкі і Барбароўскі цагляныя заводы, торфзавод і інш. Аб'ём вытворчасці склаў 560 тыс. рублёў. У сувязі з тым, што ў моду ўвайшлі пластмасавыя гузікі, а перламутравыя не знаходзілі збыту, то ў 1967 годзе гузікавы цэх быў ліквідаваны, а на яго базе адкрылі галантарэйны цэх па вырабе штапельных хустак з аб'ёмам вытворчасці 100 — 105 тыс. рублёў у год.

Калі ў 1962-м аб'ядноўвалі Нараўлянскі і Ельскі раёны, то Барбароўскі сельсавет быў перададзены пад Мазыр, з'явіліся цяжкасці з аргнаборам рабочай сілы на Барбароўскі цагельны завод. Таму, дзесьці ў ліпені 1969 года, ён быў перададзены Мазырскаму прамкамбінату. Затым рэарганізавалі і тарны цэх прамкамбіната, які вырабляў тару для фабрыкі «Чырвоны мазыранін». У 1970-м аб'ём работы па вытворчасці тары быў перададзены асноўнаму заказчыку-фабрыцы, а на базе тарнага райпрамкамбіната быў адкрыты масавы швейны цэх па вытворчасці спецадзення.

У такім складзе прамкамбінат праіснаваў да 31 снежня 1975 года. За дзесяць гадоў працы з 1965 па 1975 год прадпрыемства павялічыла выпуск валавой прадукцыі з 560 тыс., у 1968 годзе да 1 млн. 169 тыс. рублёў у 1975-м.

З 1 студзеня 1976 года прамкамбінат уліўся ў Мазырскае ПМА ў якасці філіяла № 3 і быў перайменаваны ў Нараўлянскі ДАК. У 1977 годзе ў склад ДАКа прынятыя яшчэ і цэха ў Ельску і вёсцы Славечна.

З моманту катастрофы на ЧАЭС пачынаецца новы накірунак у працы месца, якое мы па-ранейшаму называем «Нараўлянскі ДАК». Але гэта ўжо зусім іншая гісторыя ...

Крыніца: https://narovlya.by/novosti/narovlyanskij-dok-istoriya-predpriyatiya/