Валянціна Паўлючэнка з Нароўлі: Дзіцячы сад — маленькая краіна і вялікае жыццё
На свеце нямала прафесій і ў кожнай ёсць сваё хараство. Любоў да дзяцей праносіць праз усю працоўную дзейнасць намеснік загадчыка па асноўнай дзейнасці дзіцячага сада № 6 Валянціна Паўлючэнкі.
У Васіля Сухамлінскага ёсць выдатныя словы: "…каб стаць сапраўдным выхавацелем дзяцей, трэба аддаць ім сваё сэрца". Педагагічны стаж Валянціны Васільеўны складае 46 гадоў, на працягу якіх яна аддае малым сваё каханне і дабрыню душы.
А пачыналася ўсё так: Валянціна нарадзілася ў вёсцы Ражава, дзе скончыла 4 класы пачатковай школы, затым 8 – у Надтачаеўскай.
— Яшчэ з дзяцінства я марыла стаць настаўнікам, - прызнаецца Валянціна Паўлючэнка. - Калі ў газеце знайшла аб'яву аб тым, што музычна-педагагічнае вучылішча вядзе прыём навучэнцаў, неадкладна адправілася ў Гомель. Праз чатыры гады вучобы, у жніўні 1978-га, вярнулася ў Надтачаеўскую школу. Там, як звычайна бывае ў сельскіх установах адукацыі, даводзілася акрамя асноўнай працы выхавацеля групы падоўжанага дня замяняць настаўнікаў па ўсіх навучальных прадметах.
Замуж Валянціна Васільеўна выйшла за свайго аднавяскоўца. З Андрэем яна была знаёмая з дзяцінства. Разам па заснежаных дарогах будучыя муж і жонка дабіраліся да школы.
Пабудаваўшы дом у Нароўлі, сям'я ў 1984 годзе пераехала ў райцэнтр. Валянціна Паўлючэнка ўладкавалася выхавацелем у дзіцячы сад-яслі ПМК-20, які з часам перайшоў у ведамства раённага аддзела народнай адукацыі. Цяпер гэта дзіцячы садок № 6.
— У верасні споўніцца 40 гадоў, як я тут працую, - працягвае размову мая суразмоўніца. - У 2002 годзе мне даверылі пасаду намесніка загадчыка па асноўнай дзейнасці. Працаваць пад кіраўніцтвам вопытнага загадчыка Валянціны Кірыленкі, разам са згуртаваным калектывам лёгка. Дзяцей я люблю. Кожны дзень прыходжу ў гурты, дзе мяне малыя радасна сустракаюць і абдымаюць. Мы абменьваемся кампліментамі. Заўважаю, як з кожным годам мяняюцца нашы выхаванцы: яны становяцца больш разняволенымі, развітымі, актыўнымі, пазітыўнымі.
Годна выхавала сям'я і сваіх дзяцей. Сын Іван скончыў вышэйшую школу міліцыі, Васіль - Мазырскі педагагічны універсітэт. У Нароўлі жыве і працуе настаўнікам-дэфектолагам у ЦКРНіР дачка Наталля. Цешаць і ўнукі, якіх вельмі кахае шчаслівая бабуля. Валянціне Паўлючэнка падабаецца катацца на веласіпедзе. Яе часта можна ўбачыць у горадзе на гэтым відзе транспарту.
Дарэчы, у 90-х гадах Валянціна Васільеўна ў раённым конкурсе "Настаўнік года" атрымала перамогу. За сваю працу яна неаднаразова ўзнагароджвалася ганаровымі граматамі аддзела, упраўленні і нават міністэрствы адукацыі. Цяпер яе партрэт па праве ўпрыгожвае Дошку гонару, якая была ўрачыста адкрыта ў Дзень горада.